donderdag 19 maart 2015

Poetsen

De laatste tijd moest ik veel denken aan de verenpracht en het onderhoud ervan van vogels. Een reden om een  blogje te maken van poetsende en krabbende watervogels.
Hoe vaak gebeurt het wel niet dat een vogel zijn kop in de veren steekt om ze schoon te maken?
Geen dag gaat voorbij of er moet wel een veertje worden weggehaald.
De verenpracht moet in goede conditie zijn en bestand tegen alle weersinvloeden.
Dat vergt veel tijd en veel werk.
Hier volgt een kleine impressie van een paar poetsende vogels van de afgelopen maand.











De stormmeeuw ( Lanus canus)

Wat weten we eigenlijk van deze parmantige meeuw?
Een inheemse soort die langs de kust of bij meren in het binnenland in paren of in kolonies op eilanden of langs de rivieren voorkomen en daar broeden. De adult heeft in de zomer een prachtige witte ronde kop. De snavel is geel en de poten zijn geelgroen.
Maar wat mij ontroert bij deze meeuw is dat hij zo sierlijk rondloopt. Hij laat echt zien dat hij er staat.
Hieronder een paar afbeeldingen van deze prachtige meeuw.